let me do it,hyung (kookv;nc r18)

LET ME DO IT FOR U :D
k o o k v : r 1 8

คิมแทฮยองกำลังประสบปัญหาหนักอย่างหนึ่ง

"ฮยอง..." 

 "........"

"ฮยองงงงง"

 เสียงหวานข้างกายที่กำลังก่อกวนโสตประสาทเขาไม่มีท่าทีที่จะหยุดมันทำให้เขากำลังเสียสมาธิในการอ่านหนังสือสอบไฟนอลนี้เหลือเกิน โต๊ะญี่ปุ่นตรงหน้าต่างเต็มไปด้วยหนังสือและกองชีทที่มีไฮไลท์ขีดอยู่ทุกหน้า แก้วกาแฟร้อนที่มีคราบหลงเหลือจากการดื่มวางอยู่หมิ่นเหม่แต่เขาก็หาได้สนใจไม่ จอนจองกุกต่างหากที่เขากำลังสนใจ

หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่ารำคาญ

 "พี่จะอ่านหนังสือ..."

พูดอย่างปัดรำคาญแล้วหันมาสนใจชีทในมือแทน  ไม่มีสอบรึไงนะไอ้เด็กนี้ ไม่น่ารับมันกลับมาที่คอนโดเลย แทฮยองคิดไว้อยู่แล้วว่ายังไงซะจองกุกจะต้องชวนเขาทำอย่างอื่นที่สนุกมากกว่าการอ่านหนังสือแน่นอน แต่สุดท้ายก็พามาอยู่ดี ใจอ่อนอยู่เรื่อย

"ฮยองง ผมเบื่อออ"

 เบื่อก็เรื่องของมึงง

 "อยากทำอะไรก็ทำ พี่จะอ่านหนังสือต่อ"

อ่ะ กูเทมึงล่ะ รำคาญ เขาเลิกให้ความสนใจกับกระต่ายยักษ์ข้างตัวแล้วสนใจกับสิ่งที่ตัดสินอนาคตตัวเองต่อ เสียงเจื้อยแจ้วข้างตัวตอนนี้เงียบหายไปแล้ว เขาคิดว่าคงจะกำลังเล่นมือถืออยู่หรือไม่ก็อ่านการ์ตูน นิ้วเรียวพลิกกระดาษไปหน้าอื่นเมื่อทบทวนหน้าเก่าเสร็จแล้ว 

 "ฟู่ว.."

 เขาสะดุ้งตัวโยนเมื่อลมหายใจร้อนกระทบเข้าที่ใบหู "จอนจองกุก!!" เขากระแทกเรียกชื่อคนที่กำลังก่อกวนใบหูเขาต่อด้วยริมฝีปากหยักนั้น แทฮยองหลับตาแน่นพยายามเบือนใบหน้าไปทางอื่นแต่ก็ไม่พ้นมือปลาหมึกที่กำลังเลื้อยอยู่ที่เอวเขา เขาสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆพยายามรวบรวมสติที่เตลิดออกไปไม่ให้หลงวูบไปกับสิ่งที่จองกุกทำอยู่

 "หืม...พี่ก็อ่านหนังสือต่อไปดิ ก็พี่บอกให้ทำอะไรก็ได้อ่ะ"

 เด็กเวร เขารู้สึกว่ามีกระแสไฟแล่นทั่วตัวขณะที่เสียงพร่าของอีกคนดังข้างหู แทฮยองทำทีไม่สนใจแล้วพาสมองกลับมายังชีทตรงหน้าต่อ แม้ว่ามือซนที่ลูบเอวอยู่กำลังเลื่อนไปยังบั้นท้าย จนถึงลมหายใจและริมฝีปากร้อนที่คลอเคลียอยู่บริเวณลำคอก็ตาม เขาพยายามข่มตัวเองไว้จนถึงที่สุด ชอบเล่นอะไรบ้าๆตลอด 

เขาสะดุ้งเมื่อมือที่ลูบคลำเปลี่ยนมาบีบกระทันหันอย่างแรง หูที่โดนรบกวนได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเล็กน้อย เขารู้ เด็กนั่นกำลังสนุก และเขาต้องขัดความสนุกอย่างถึงที่สุด "อะ.." เสียงที่หลุดออกมาเพราะมือซนอีกข้างกำลังสัมผัสกับส่วนที่อ่อนไหวโดยไม่มีการบอกกล่าว แทฮยองหันไปมองค้อนใส่ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเด็กจอมก่อกวนฉายอยู่บนใบหน้าน่ารักนั่นอย่างไม่น่าให้อภัย

"ไอ้เด็ก– อ่ะ..บ้า..."

จากที่เพียงจับ มือหนาก็เริ่มลูบคลำอย่างถือวิสาสะ เขาเอ่ยว่าด้วยน้ำเสียงติดขัดและลมหายใจเริ่มขาดห้วง มือนั้นยังคงสัมผัสอย่างเหิมเกริมโดยที่เขาไม่มีแรงไปปัดหรือเอาออก จองกุกจับขาของแทฮยองแยกออกช้าๆเพื่อให้เขาสัมผัสได้ถนัดขึ้น แทฮยองที่กำลังหลับตาแน่น จมูกโด่ง แก้ม และใบหูต่างมีเลือดขึ้นฝาดขัดกับผิวแทนสวย กระทั่งปากเรียวที่กำลังเม้มข่มตัวเองไว้ แม่งโคตรดี เขาเลื่อนริมฝีปากลงมาที่คอแล้วขบเบาๆให้เป็นรอยทำให้คนในอ้อมแขนสะดุ้งเล่นๆอีกรอบ มือของจองกุกยังคงวนเวียนอยู่เหมือนจะแกล้งให้แทฮยองขาดใจ 

 "ทำเหี้ย...อ่ะ..อะไรก็ทำ..."

เสียงแหบที่พูดข้างหูทำให้จองกุกคลี่รอยยิ้ม มือทั้งสองข้างจัดการปลดผ้าช่วงล่างออกจนกระทั่งไม่เหลือสิ่งที่ปกปิดร่างกายแทฮยอง จองกุกเลียริมฝีปากแล้วค่อยๆดันตัวแทฮยองแนบไปกับพื้น ทั้งคู่ต่างรับรู้ถึงอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นทุกขณะ ไม่ใช่แค่แทฮยองที่อึดอัดความรู้สึกนี้ จองกุกก็เช่นกัน พวกเขาต้องการปลดปล่อยกับอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้นมา

 ดวงตาเรียวสบตากับคนที่นอนหอบอยู่กับพื้นห้อง ปากที่เม้มจนแดงและดวงตาที่เริ่มฉ่ำ ผิวสีแทนที่เริ่มขึ้นสีแดงอ่อนตามตัว ทุกอย่างมันดีหมดเมื่ออยู่บนร่างกายแทฮยอง จองกุกก้มลงไปบดจูบอีกฝ่ายอย่างรุนแรงโดยที่แทฮยองก็จูบตอบอย่างกระหายกลับและเอื้อมมือไปรั้งคอจองกุกให้แนบเข้ามาอีก มือทั้งสองข้างที่ว่างต่างบีบแค้นทั่วร่างกายสมส่วนของคนที่นอนอยู่ เขาอยากสัมผัสทุกอย่าง ทำให้ร่างกายของแทฮยองมีร่องรอยของเขา แม้กระทั้งริมฝีปากที่กำลังเชื่อมต่อกันก็ไม่อยากให้ใครได้เห็น

 "อืม..อะ... เจ็บนะเว้ย.."

 "พี่...ไม่ไหวแล้ว...ใส่..เลยได้ป้ะ.."

 แทฮยองร้องท้วงเมื่อได้ยินคำพูดของจองกุก มือหนาจับข้อเท้าทั้งสองแล้วแยกออกจากกันโดยที่เขาเข้าไปแทรกตรงกลาง แทฮยองมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างตกใจ แม่งถอดกางเกงตอนไหนวะ  "ค่อยๆนะจอง...อึก!!" คำพูดกลืนหายไปเมื่อจองกุกใส่เข้ามาสุดแรง แทฮยองเงยหน้าค้างแล้วเม้มปากกลั้นเสียง จุกสัส มือเรียวกำแน่น รู้สึกแสบที่ช่องทางด้านหลังแต่ก็พยายามไม่แสดงออก แม่งไม่ขยายก่อนเลยเด็กเวร

 "อ่า...พี่แม่ง...สุดๆจริงๆว่ะ..." เสียงแหบพร่าเอ่ยขณะที่เริ่มใส่แรงเข้าสู่อีกคน แรงเสียดสีทางข้างหลังทำให้เขาต้องพยายามกลั้นเสียงอีกครั้ง แทฮยองมองค้อนคนที่กำลังเชิดหน้าโหมแรงใส่เขาอย่างสบายใจด้วยความหมั่นไส้

 "สุดๆ...เหี้ย...อ้ะ...ไรมึง...อืม.." คำพูดที่ติดขัดปนด้วยเสียงครางส่งผลให้แทฮยองหน้าแดงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ จังหวะขยับสะโพกของคนข้างบนก็เพิ่มความเร็วและรุนแรงในแต่ละครั้งมากขึ้นจนหัวสมองของเขาเริ่มโล่ง จองกุกเปลี่ยนจากจับเอวเขามายันพื้นแล้วมองหน้าแทฮยองขณะที่ยังรุกล้ำไปด้วย ใบหน้าที่บ่งบอกว่ามีความสุขและคำพูดสบถที่เผลอหลุดออกมาของจองกุกมันกลับทำให้แทฮยองแทบจะบ้า

"โคตรน่าเอา น่าย่ำยี อยากแกล้ง น่ากระแทก..."

 "ไอ้สัส...กูก็..อายเป็นมั้ยละ...อ่ะ..." แทฮยองทุบเข้าที่กล้ามหน้าท้องของคนพูดจาลามกเมื่อกี้ด้วยแรงที่มีอยู่  ผลที่ได้คือรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าเก่า และแรงที่กระทบเข้าทางด้านหลังมากขึ้นไปอีกเท่าตัว แทฮยองเชิดหน้าขึ้น ริมฝีปากอ้าเอาอากาศที่เหมือนจะไม่พอตอนนี้เหลือเกิน เสียงครางที่ไม่กลั้นไว้ดังระงมภายในห้องนอน หัวน้ำตาลสั่นคลอนตามแรงที่โหมเข้าอย่างไม่หยุด แขนขวาคว้าคอของจองกุกเพื่อพยุงตัวที่ถูกกระทำอย่างต่อเนื่อง

 "เคร้ง.." เหมือนจะมีเสียงอะไรบางอย่างตกจากโต๊ะญี่ปุ่น แต่ตอนนี้ในหัวของทั้งคู่ต่างว่างเปล่าและไม่สามารถรับรู้เรื่องรอบข้างที่กำลังเกิดขึ้น เสียงของร่างกายทั้งสองที่กระทบกันบอกได้ว่าทั้งคู่ใกล้ถึงจุดสิ้นสุด

"แท..ฮยอง..อ่า.."

 "อะ...จองกุก.."

 จองกุกเร่งความเร็วจนกระทั่งความรู้สึกทั้งคู่ปลดปล่อยพร้อมกัน เขาขยับสะโพกสองสามครั้งก่อนจะก้มไปจูบคนที่นอนหอบตัวโยนอย่างช้าๆโดยที่ร่างกายยังคงเชื่อมติดกันอยู่ แทฮยองจูบตอบอย่างอ่อนเพลี้ย ลิ้นร้อนค่อยๆกระหวัดหากันไม่รีบร้อนค่อยๆตักตวงรสชาติของทั้งคู่แล้วผละออกจากกันอย่างอ้อยอิ่ง

"เกลียดแก.."

"แต่ผมชอบพี่นะ.."

"ไฟนอลกู..."

 แทฮยองนอนแผ่ด้วยความรู้สึกอาลัยตายอยาก เขายันตัวขึ้นหมายจะขยับตัวให้สิ่งที่เชื่อมอยู่ที่ช่องทางหลังเขาออก แต่ก็ถูกกระต่ายยักษ์จับที่เอวทั้งสองข้างแล้วกระแทกเข้าหาตัวอีกครั้ง แทฮยองร้องเสียงหลงแล้วจิกไหล่จองกุกเพราะสิ่งที่เพิ่งเข้ามากระทันหัน แทฮยองมองเงยหน้ามองค้อนตัวแสบที่กำลังยิ้มเผล่มาให้

"อีกรอบนะฮยอง"

"จอนจองกุก!!!"

end




--------------------------------------------------------------------------
 talk
โคตรความกามมหาประลัยมาก
แต่ง nc ครั้งแรกเลย ฮว้ากกกก *ทุบตีตัวเอง*
ฟห่กดาสหวฟสดก่ มือสั่น ยอมรับ 5555555555555
พล็อตชั่ววูบมาก ความกามล้วนๆ

ด้วยรัก อ่านให้สนุก(และกาม) จ้วบๆ